Rishi Mangnoesing is eigenaar en partner van More Than Finance. Mensen helpen is zijn passie en vanuit die passie is hij zijn bedrijf begonnen. Inmiddels werkt hij met een team van zo’n tien mensen aan de administraties van vele klanten door het hele land. ‘Wij zijn geen administratiekantoor, wij zijn More Than Finance.’ Wat hij daarmee bedoelt en waar hij zijn inspiratie vandaan haalt? Hij legt het uit in dit interview.

Waarom ben je de financiële kant op gegaan?

“Na de middelbare school besloot ik economie aan de UVA te gaan studeren. Ik heb altijd al affiniteit met cijfers gehad, dus dit leek mij de beste keus. Toch bleek het volgen van de hoorcolleges niets voor mij en na twee maanden besloot ik met deze studie te stoppen. Na verschillende open dagen van hbo-opleidingen te hebben bezocht, werd ik getriggerd tijdens de open dag van de studie hbo accountancy. Het was niet alleen een heel brede opleiding, maar het bood baangarantie én de kans zou groot zijn dat ik met dit diploma op zak iets voor mijzelf zou kunnen beginnen. Ook was deze opleiding praktischer dan de universitaire opleiding waaraan ik was begonnen.”

Wist je toen al dat je ooit ondernemer wilde worden?

“Ja, dat komt door het voorbeeld dat ik heb gehad van mijn vader. Hij is mijn grote inspiratiebron. Toen hij zeventien was, kwam hij naar Nederland, nadat hij alles in Suriname achterliet. Hij kwam hier zonder papieren en heeft geen studies gevolgd, maar wel een onderneming opgezet en het gezin weten te onderhouden. Dat werd ook mijn doel.

Ik rondde deze opleiding af en werkte twee jaar bij een BIG-4 accountantskantoor. De piramidecultuur die bij dit kantoor heerste was niets voor mij. Collega’s concurreerde met elkaar, in plaats van met elkaar samen te werken.”

Was het dan nu tijd voor je eigen onderneming?

“Op dat moment was ik daar nog niet volledig klaar voor. Naar mijn idee moet je het juiste moment kiezen om voor jezelf te beginnen. Ik ben daarom nog vier jaar bij een trustorganisatie gaan werken. Daar heb ik ontzettend veel geleerd. Ik werd uitgedaagd door breder te denken dan alleen het opstellen van een jaarrekening. Cijfers zijn namelijk meer dan alleen getallen.

Door de materie die ik beheerste, die door mijn cliënten vaak als saai en moeilijk werd ervaren, kon ik veel mensen van goede adviezen voorzien. Ik merkte dat ik aan ging van het helpen van mensen. Vanuit die passie ben ik mijn bedrijf begonnen, niet omdat ik fiscalist wilde worden of snel geld wilde verdienen.”

Waarom een bedrijf als More Than Finance?

“In deze zelfde periode zag ik de angst in de ogen van mijn vader als er een blauwe envelop op de mat viel. Mijn vader is een paar keer geswitcht van boekhouder, voornamelijk omdat hij hen niet begreep. Hij stelde vaak dezelfde vragen. Naar mijn idee werd hij dus niet goed begeleid door deze professionals.

Toen ben ik mij er zelf in gaan verdiepen, ik wilde mijn vader helpen zijn administratie beter te begrijpen. Toen ik eenmaal de verbanden kon leggen binnen de regelgeving van de belastingdienst, ben ik de vijf voorgaande belastingjaren van mijn vader opnieuw gaan beoordelen, verwerken en indienen. Als je dan als nieuwkomertje een bedrag voor je pap terug kunt halen bij de belastingdienst van 80K geeft dat wel een kick ja, ha ha.

Als ik hen niet had geholpen, hadden zij dit geldbedrag laten liggen! Toen ging de bal rollen. Vrienden kwamen bij mij als het ging over hun administratie. Ik begon het echt leuk te vinden. Ik ontdekte dat boekhouding en administratie voor veel mensen een blinde vlek is en stress oplevert. Maar ik begreep het en kon de blauwe enveloppen ontcijferen. Ik vond het belangrijk dat men begreep wat er in een brief stond van de Belastingdienst. Als ik uitleg geef, strooide ik niet met fiscale termen, maar zorg ik ervoor dat je het begrijpt.”

More Than Finance ontstond.

“Precies! Langzaamaan begon het ondernemerschap te roepen. Naast mijn baan besteedde ik de avonduren en weekenden aan mijn onderneming. Na een gesprek met mijn vriendin, waarin zij mij aanmoedigde een keuze te maken en het diepe in te springen, besloot ik mijn baan op te zeggen. Dat vond ik echt heel spannend. Ik dacht dat ik zeeën van tijd zou gaan krijgen: ik gaf tenslotte mijn fulltimebaan op. Ik zag mezelf al kookles bij mijn vader nemen, hij zou mij eindelijk nasi gaan leren maken. Het tegendeel bleek waar. Ik kreeg een storm van nieuwe opdrachten over mij heen.”

Wat is er sinds die tijd gebeurd?

“Ik ben in 2016 alleen begonnen en inmiddels werken we bij More Than Finance met tien mensen. Personeel aannemen vond ik heel spannend, collega’s vind ik daarom een prettiger woord. Ik moest mijn filosofie gaan delen. Hoe weet ik dat de mensen die ik aannam ook zo gepassioneerd zijn? Ik vond dat wel heel lastig, maar ik heb geleerd los te laten. Dat leverde ook een heleboel mooie verrassingen op.

Nu nog steeds vind ik het belangrijk om mijn klanten uit te leggen waarom ik doe wat ik doe. Natuurlijk mag iemand bij ons komen en zeggen ‘Ik laat dit door jou en jouw team doen, dan hoef ik nergens meer aan te denken’, maar het is van belang dat onze klanten de vrijheid voelen om vragen te stellen. Wij zijn geen administratiekantoor, wij zijn More Than Finance. Wij komen niet met moeilijke termen, maar met logische taal. Want iedereen moet het kunnen snappen. Ik ben More Than Finance niet begonnen om de grootste te worden, wel om de beste te zijn. Samen met mijn team.”

Je noemde het eerder al: jouw vader is jouw grote inspiratiebron.

“Mijn vader importeerde hardhout vanuit Suriname en exporteerde dit naar Nederland en Oost-Europa. Ik heb altijd veel bewondering gehad voor zijn wil om het te laten slagen. Hij heeft tegenslagen gekend: hij is tenslotte een eenpitter van kleur die in Nederland ging concurreren met gevestigde grootmachten. Die winnaarsmentaliteit heb ik overgenomen.

Als mijn vader nooit op gaf, waarom zou ik dat dan wel doen? Ik blijf op mijzelf vertrouwen en zolang je gelooft in jezelf en wat je aanbiedt dan is er weinig dat je tegen kunt houden. Geloof ik in mijn bedrijf? Geloof ik in de diensten? In mijn collega’s en in mezelf? Ja. Fuck it!

De lessen van mijn vader geef ik nu mee aan mijn eigen kinderen. Dat is het minste wat ik kan doen om mijn dankbaarheid aan mijn vader te tonen, want dankzij hem was ik nóóit gekomen waar ik nu was. De volgende stap? Ik wil nog steeds die lekkere nasi leren maken van mijn vader…”