Jermaine Maaijen over zijn reis naar Gambia.

Waarom Gambia?
“Ik heb in mijn jeugd in Suriname gewoond, mijn beide ouders komen daar vandaan. Mijn achternaam, Maaijen, is mijn voorouders gegeven door slavenhouders. Mijn achtergrond en de vraag ‘waar komen mijn voorouders vandaan’ heeft mij altijd beziggehouden. Ik zocht verbinding met mijn roots, ook al weet ik (nog) niet precies waar die liggen. Het was niet de vraag óf ik ooit een Afrikaans goed doel zou gaan steunen, maar wanneer en waar.

Via een betrouwbare kennis, Arjan Koopmans, kwam ik in 2020 in contact met een Gambiaanse jongen genaamd Dembo. Dembo wilde graag gaan studeren, maar het boekengeld is voor een gemiddelde Gambiaan onbetaalbaar. Om je een beeld te geven: een maandsalaris ligt tussen de 50 en de 75 euro. Een jaar studeren kost 250 euro. School is daarom alleen voor kinderen van welvarende ouders weggelegd. Dembo had totdat ik recentelijk sponsorde, en elektriciteit thuis, dus als hij zijn telefoon opgeladen had in een internetcafé, konden we af en toe eens videobellen. Ik bouwde een band op met Dembo en betaalde zijn schoolgeld. Het is dus eigenlijk per toeval geven in Gambia geworden.”

Hoe wist je zeker dat dit geld goed terecht kwam?
“Dat wist ik aanvankelijk niet zeker. Wel heb ik veel met Arjan gesproken voor ik besloot te helpen. Arjan wil, net als ik, graag geven en helpen en kwam een aantal jaar geleden in contact met de Gambiaanse Lamin. Arjan is Lamin op afstand gaan coachen op het gebied van persoonlijke ontwikkeling. Samen met Lamin bedacht Arjan een plan om impact te maken in Gambia.

Ik omring mij graag met mensen die ook willen bijdragen aan een mooiere wereld. Arjan Koopmans is zo iemand. Naast het creëren van waterputten hield Arjan zich ook bezig met het steunen van schoolgaande jongeren en droeg hij financieel bij aan een dokterskliniek, allemaal met zijn eigen middelen. Zorg krijgen is niet makkelijk in Gambia, zeker als je geen geld hebt. Je moet vaak eerst betalen voor je geholpen wordt.

Arjan heeft Lamin onder zijn hoede genomen, hij zag talent in hem. Natuurlijk was het voor Arjan belangrijk om een vertrouweling in het land zelf te hebben, om echt stappen te kunnen maken.”

Hoe besloten Arjan en Lamin impact te maken in Gambia?
“Het begon heel simpel. Mensen hebben over het algemeen geen goed drinkwater tot hun beschikking. In ieder geval niet dichtbij huis. Zo ontstond het idee om waterputten te laten financieren en graven in het dorp van Lamin.

Op een gegeven moment vroeg Arjan mijn hulp om meer waterputten te kunnen realiseren. Het graven van één waterput kost ongeveer 700 euro. De impact van die waterput is onbeschrijflijk. Er kunnen honderden mensen gebruik van maken. Ik twijfelde geen moment en besloot in 2020 een waterput te sponsoren. Op de waterput liet ik mijn familienaam zetten. Verder stond ik er niet veel bij stil, ik had geholpen: mijn doel was bereikt.

Toch zeiden Arjan en ik destijds tegen elkaar dat we, wanneer het moment daar was, eens samen naar Gambia wilden. Ik had er natuurlijk wel een beeld bij, maar ik was toch wel heel benieuwd wat ik ging aantreffen.”

In september 2022 was het eindelijk zo ver.
“Ja. Samen met Arjan stapte ik in het vliegveld, om zes uur later in Gambia uit te stappen. Het was regenseizoen, niet het meest ideale moment om het West-Afrikaanse land, ook wel ‘the Smiling Coast’ genoemd, te bezoeken. De zandweggetjes waren modderig, rokende auto’s met veel te veel passagiers reden schokkend voorbij en tegelijkertijd zagen we keurig verzorgde kinderen in schooluniform naar school gebracht worden.

Voelde je je op enig moment onveilig? Je bent tenslotte een buitenlander met geld.
“Nee, ik heb me op geen enkel moment tijdens deze reis onveilig gevoeld. Natuurlijk had Arjan mij al gerustgesteld, maar ik ervaarde het zelf ook zo. Toeristen zijn veel te belangrijk in Gambia en de lokale mensen staan bekend om hun vriendelijkheid.

Toen we naar ons luxe resort werden gereden door onze chauffeur, werd ik wel even stil van alles wat ik onderweg zag. Ik vergeleek dat wat ik zag met mijn leven in Nederland en zag mijn vrouw en kinderen voor me. In dankbaarheid bedacht ik me dat ik het heel mooi vind dat ik in Gambia iets mag geven en bijdragen.”

Waar komt dat ‘graag geven’ vandaan bij jou?
“Thuis hebben we het niet altijd breed gehad. Vanaf het moment dat ik kon, heb ik dan ook altijd mensen geholpen. Niet altijd alleen maar met financiële middelen, maar ook doormiddel van coaching en hulp op het gebied van administratie. Mijn boekhouder vroeg me wel eens: ‘Jermaine, moet jij niet wat meer in je zak gaan houden?’ Maar hoe meer ik geef, hoe meer ik ervoor terugkrijg.”

Heb je de waterput gezien die jij hebt gesponsord?
“Natuurlijk. Direct de dag na aankomst! We arriveerden en werden voorgesteld aan de grondeigenaar, Ibrahim. De waterputten worden namelijk met de hand gegraven op iemands grond en met de eigenaar wordt dan afgesproken dat iedereen toegang heeft tot de waterput. Ibrahim is leraar op dezelfde basisschool als Lamin. Hij vertelde wat de waterput op zijn terrein betekende voor de gemeenschap. Ik zag mijn familienaam op de waterput en kon geen woord meer uitbrengen. Ik had me dit moment wel voorgesteld, maar dit was zoveel emotioneler. Blijdschap overheerste en uiteraard heb ik zelf water uit de put gehaald en gedronken.”

Hoe ervaarde je de rest van de reis?
“Dat is niet in één zin te omschrijven. Ja… Het was een reis van contrasten. Een van de hoogtepunten was het bezoek aan de kliniek van André Slooter genaamd Free mind health center. Voor omgerekend 1 euro kunnen Gambianen hier terecht voor een huisartsconsult. De kliniek wordt gesponsord door meerdere Nederlanders, die bijvoorbeeld medicijnen opsturen. Inmiddels heeft André twee klinieken en werken er ruim 35 mensen voor hem. Zo worden er duizenden Gambianen per maand geholpen, prachtig! Ook zijn we naar een kerk geweest, waar we mooie contacten hebben opgedaan. Deze kerk gaat een bijdrage leveren aan gebed bij de kliniek, hoe mooi is dat? Het was echt een reis met een missie. Een geslaagde missie.”

Zou je met je gezin naar Gambia gaan?
“Ja. Gambia is heel toegankelijk. Er zijn goede restaurants, de reistijd is relatief kort en het is goedkoop. Maar bovenal wil ik mijn kinderen meegeven hoe dankbaar we mogen zijn. Mijn kinderen willen een Playstation, de kinderen in Gambia zijn dolblij met bellenblaas en wat snoepjes.

Hoe heeft deze reis jou veranderd?
“Ik heb hele mooie ervaringen op mogen doen. Het was heel leerzaam en vooral ook heel leuk. Het verschil tussen het leven in Nederland en het leven in Gambia is immens, bijna niet te geloven. Ik ben veel rustiger geworden en nog dankbaarder dan dat ik al was. Ook merk ik dat ik mijn kinderen nog meer wil meegeven dat ze het heel goed hebben. Ja, ik ben toch wel anders naar bepaalde zaken gaan kijken.”

Heb je je doel van deze reis bereikt?
“Het doel van deze reis was kijken in hoeverre ik impact had gemaakt en kijken of ik nog meer impact kan gaan maken. Deze reis heeft mij in mijn hart geraakt en ik ben vastberaden nog meer jongeren te helpen met scholing. Ook wil ik kijken hoe ik mensen kan helpen zelfvoorzienend te worden. Daar hebben ze de juiste kennis voor nodig. Door mijn werk- en levenservaring weet ik zeker dat ik met Employ Yourself nog meer kan bijdragen in Gambia. We kunnen de wereld niet redden, maar wel nog meer mensen helpen.”