Tijdens zijn studie heeft Joël Prat (28) het ondernemerschap ontdekt. Na een succesvolle eerste onderneming nam hij toch een vaste baan aan bij een groot bedrijf in de lucht- en zeevracht. Hoewel hij goed was in zijn werk, kwam hij vast te zitten in de dagelijkse routine en snakte hij weer naar de uitdagingen van het ondernemerschap. Hij zegde zijn baan zonder plan B op, maar wist één ding zeker: ondernemen was precies wat hij weer wilde gaan doen.

Tijdens je studie ben je het ondernemerschap ingerold. Hoe ging dat?

In het derde jaar van mijn studie Sportkunde volgde ik een minor ‘ondernemerschap’. Met een groep van vier medestudenten kreeg ik de opdracht daadwerkelijk een product op de markt te brengen. We bundelden onze krachten en zetten een bedrijf op waarmee we armbanden verkochten. Het was geweldig om een merk vanaf scratch op te bouwen. We zorgden voor de branding, de naamsbekendheid en we verkochten het product echt. Dit uit de hand gelopen schoolproject liep zo goed, dat we er na onze studie mee door zijn gegaan. Het proces was ontzettend leerzaam, echt een succeservaring. Voor mij was dit het bewijs dat je echt overal geld mee kunt verdienen, zolang je het maar leuk vindt en er je best voor doet.

Ondernemen bleek jou dus op het lijf geschreven.

Ja! Ik zie ons nog zitten, na het stappen zaten we nog armbanden in elkaar te knopen die we die avond ter plekke hadden verkocht. De passie die ik had voor het ondernemen zorgde ervoor dat niets voelde als werk. Die passie heeft echt het vuur in mij naar boven gehaald. Toen ik daarna in loondienst ging, kwam ik al gauw terecht in de dagelijkse negen-tot-vijf-sleur. Iedereen maakte dezelfde grapjes. Ik had dezelfde taken en iedere dag verliep ongeveer hetzelfde.

Van passie voor ondernemen naar een baan in loondienst. Dat vraagt om uitleg.

Met het armbandenbedrijf hadden we een leuke omzet, maar het gaat uiteindelijk ook om de winst. Omdat we met zijn vieren waren en alle winst steeds weer investeerden, keerden we onszelf niets uit. Het voelde als een logische stap om er mee te stoppen. Via-via kwam ik aan de baan waar ik het net over had. Ik kwam bij het bedrijf echt in een warm bad terecht en had wél plezier in mijn werk. Toch heb ik altijd harder voor mijzelf gewerkt dan voor het bedrijf. Ik deed mijn werk goed, maar altijd met de gedachte ‘ik leer hiervan, ik word hier beter van’.

En toen, na ruim een jaar, bekroop het ‘is dit het nou?’-gevoel me. Wilde ik een prima leven? Ik zag veel collega’s die hun werk ‘gewoon’ deden en eigenlijk hun hele leven op de automatische piloot leefden. Ze vonden alles wel oké en leken niet altijd te weten wat hen echt gelukkig maakte.

Wist jij op dat moment wat jou gelukkig zou maken?

Het duurde even voor ik het antwoord op deze vraag had. Wel zag ik dat bijna iedereen om mij heen moeite had met het beantwoorden van die vraag. Ik zag zelfs angst: zekerheid en vastigheid leken toch de factoren waardoor de meesten in hun routine wilden blijven zitten. Ik wilde mijn toekomst niet laten afhangen van angst. Ik wilde zelf mijn salaris bepalen, meer vrije tijd en de regie over wanneer en waar ik werkte. Ik voelde mij beperkt en ik had geen vrijheid. Vrijheid is voor mij zo belangrijk. Als ik zelf aanvulling kan geven aan mijn werkzaamheden en de regie zelf in handen heb, zorgt dat voor creativiteit. En als marketeer is dat precies wat ik nodig heb om het beste uit mijzelf te halen en goede resultaten te behalen. Nogmaals, ik heb enorm genoten bij het bedrijf, maar het was goed dat ik koos voor mijn eigen geluk.

Wat was het plan toen je opzegde?

Toen ik in november 2019 opzegde, had ik geen concreet plan. Nu moet ik wel eerlijk zeggen, ik ben iemand die altijd op zijn pootjes terecht komt. Ik kom er altijd beter uit, dat is mijn mentaliteit. Daarnaast werk ik hard: ik ben er altijd, ik ga weg als het werk gedaan is, ook als dat later is dan vijf uur. Wat mij betreft de juiste ondernemersmentaliteit.

Vroeger was ik heel verlegen, nu ben ik juist extravert. Ik vraag altijd door. Daar heb ik hard voor moeten werken. Inmiddels help ik bedrijven met hun zichtbaarheid. Dat doe ik op allerlei manieren als marketingmanager. Ik help bedrijven bij het ontwikkelen van hun branding en koppel de juiste specialisten aan de juiste opdrachten. Mijn sterke kant is het bedenken en uitwerken van een idee. En ik ondersteun bij de uitvoering.

Sta je nu, 2,5 jaar later nog steeds achter je beslissing om je baan op te zeggen en te gaan ondernemen?

Zonder twijfel, ja! Ik heb ongekend veel geleerd en gedaan. Ik wilde koste wat kost niet terug hoeven naar een baan in loondienst. Iedere ochtend stel ik doelen en daar ga ik voor. Het eerste jaar was best lastig, mede door de pandemie, maar inmiddels zit ik in de zesde versnelling en word ik alleen maar beter. Natuurlijk zijn er af en toe tegenslagen, maar het is vooral heel leuk. Ik sta met plezier op en werk aan mooie dingen. Ik kan nu echt zeggen: ik ga voor wat ik wil.